domingo, 28 de setembro de 2014

28 de setembro. Día da Acción Global pola Despenalización do Aborto.

Non baixamos a garda.

Ó día seguinte da dimisión do Ministro Gallardón que pretendía devolvernos ás mulleres aos tempos das perchas, a Ministra de Sanidade Ana Mato anuncia a reforma inmediata da Lei do Aborto más progresista da historia da España, Lei que ainda mantén a práctica do aborto no Código Penal, e lei pendente da resolución dun recurso de inconstitucionalidade presentado polo Partido Popular no 2010.

Hoxe hai concentracións pola defensa ao dereito ao aborto libre en todo o mundo.

Debout!



 



Nous qui sommes sans passé, les femmes
Nous qui n'avons pas d'histoire
Depuis la nuit des temps, les femmes
Nous sommes le continent noir.

Levons-nous femmes esclaves
Et brisons nos entraves
Debout, debout, debout !

Asservies, humiliées, les femmes
Achetées, vendues, violées
Dans toutes les maisons, les femmes
Hors du monde reléguées.

Seules dans notre malheur, les femmes
L'une de l'autre ignorée
Ils nous ont divisées, les femmes
Et de nos soeurs séparées.

Le temps de la colère, les femmes
Notre temps, est arrivé
Connaissons notre force, les femmes
Découvrons-nous des milliers !

Reconnaissons-nous, les femmes
Parlons-nous, regardons-nous,
Ensemble, on nous opprime, les femmes
Ensemble, Révoltons-nous !

Levons-nous femmes esclaves
Et jouissons sans entraves
Debout, debout, debout !


sexta-feira, 18 de julho de 2014

Audios del Curso sobre Feminismos en África de Nociones Comunes.




Curso Feminismos en Africa. Sesión 1. Feminismos en el norte de África

Feminismos en África. Sesión 3. Movimientos de Mujeres y derechos de ciudadanía.

Feminismos en Africa. Sesión 4. CONTEXTOS Y SITUACIONES. Un primer acercamiento al África negra.- https://soundcloud.com/traficantesdesue-os/africa-santamariamp3

Feminsmos 5. EL ÁFRICA DE LAS MUJERES. Género y movimientos de mujeres.- https://soundcloud.com/traficantesdesue-os/soledad1mp3

Feminismos en África. Sesión 6. Perspectivas en torno a los feminismos africanos- https://soundcloud.com/traficantesdesue-os/soledad2mp3

Feminismos en Africa. Sesión 7. CINE Y MUJERES. Lecturas de contexto- https://soundcloud.com/traficantesdesue-os/africa-marivimp3

Feminismos en Africa. Sesión 8. TODO EMPEZÓ EN ÁFRICA. Feminismos negros en Estados Unidos- https://soundcloud.com/traficantesdesue-os/jabardomp3

Feminismos en África. Sesión Extra. Miradas sobre la mujer musulmana- https://soundcloud.com/traficantesdesue-os/sirimmp3


quarta-feira, 11 de junho de 2014

Ser migrante

Hoje, quando por enésima vez num espazo político ouví aquilo de "tenemos que incluír aquí a los migrantes" pensei, por enésima vez, que nom poido ser reduzida a uma nota de cor, ou a uma apariència exótica.

Nom sou preta, porém, sou migrante.

Sou migrante, mas nom sou uma caricatura de migrante, como nom o somos nengúm. Sou migrante porque como xs migrantes, acho que hei de buscar uma felicidade allea ao sitio de onde sou; sou migrante porque como xs migrantes que vivem aquí, acho que esta cidade é minha, e também que nom o será nunca;

Sou migrante, porque naquel sitio, como axs migrantes, me reduzem a migrante quando dizem, por exemplo, "nom hai migrantes na sala" e me ocultan asim, fazendo una línha fronteiriza na que estou irremediàblemente fóra, na que nom sou ninguém.

Sou migrante porque na minha diáspora ouví escàrnios sobre o meu origem, sobre mim, sobre minha maneira de falar e fazer; porque nom sou quem de poder dizer todo isto a quem fai escárnio ou a quem diz que nom hai migrantes na sala.

Sou uma migrante sem ser, o que quer dizer que, baixo a minha apariência nativa, nunca sei como olhar.

sexta-feira, 9 de maio de 2014

Hermanas, la eyaculación femenina es contrarrevolucionaria

...Y señoras y señoritas, pasada la fiebre de la sexualidad-desparpajo-tupper sex de principios de los dosmil (no nos engañemos, cuanto más libres nos estamos creyendo, más nos enseñan cómo hay que performar) la nueva moda eeessss... la eyaculación femenina!!

Acompañando este cambio histórico de modelo económico, una vez más las élites se encargan de reordenar la sexualidad, y esta vez ciertamente lo están gestionando de manera muy evidente y con pocos miramientos. Así que parece que en esta fuerte tensión entre el casposísimo violento castigo institucional contra el cuerpo de las mujeres y sus resistencias desde el feminismo, se ha colado la moda de la eyaculación femenina (que tampoco deja de ser una anécdota, ya un poco molesta por ruidosa) por la que la entera responsabilidad de esta especie de liberación sexual que acarreamos desde los setenta, interpela otra vez y únicamente al cuerpo de las mujeres.

A cada paso, cada cierto tiempo, parece que resuena una especie de  cantinela: "uy, no hermana, no te has liberado bien". Vaya, que cualquier incontinencia orientada a las sotanas me parece correcta, pero no sé si toda esta cantidad de odas e interrogantes sobre la eyaculación femenina  [hoy esto, mañana será otro descubrimiento del estilo que te hará escudriñarte y cuestionarte una y otra vez sin descanso] están sirviendo para empoderarnos, o todo lo contrario.

En fin, vaya aquí esta reflexión rápida y mal contada.
No, que no es que piense que la eyaculación femenina es contrarrevolucionaria (el título lo he puesto un poco gamberro porque sí), pero sí me molesta un poco todo este rollo mientras nos cuelan las represiones más salvajes de la historia reciente.
Y como este es mi blog, aquí lo digo.

Salud, República y mucha praxis.

domingo, 9 de fevereiro de 2014

Lectura casual

"Revelación de un mundo", de Clarice Lispector hai que lelo sen disciplina, un domingo pola tarde, por exemplo, instintivamente (o instinto é cando o capricho acerta de casualidade).
A cousa funciona así: coller o libro, abrilo a vontade, ler. Sorrir cómplice por, se cadra, ter acertado de cheo:

"REVUELTA
Cuando el amor es demasiado grande se vuelve inútil: no se lo puede administrar, ni la persona amada tiene la capacidad de recibir tanto. Me quedo perpleja como una criatura al ver que incluso en el amor hay que tener sentido común y noción de la medida. Ah, la vida de los sentimientos es extremadamente burguesa!"
Lispector. Revelación de un mundo. Adriana Hidalgo Editora. Buenos Aires, 2008

domingo, 2 de fevereiro de 2014

De machos [redundancia] alfa

De tíos peludos alfa, estamos hartas, las feministas. De muchachos inverbes más alfa que nadie, estamos de vuelta. De acomplejados alfa, ni te cuento. De tipos alfa de diversas tipologías alfa sabemos un huevo, las de izquierdas... y las de derechas; aunque las de izquierdas, si me lo permitís, lo sabemos más, sospecho. Porque no se puede ser una tía de izquierdas (que lo analizamos todo) y no ser feminista (que lo analizamos todo), pero de derechas sí. Y tampoco se puede ser un tío de izquierdas (que lo analizamos todo) y no decir que eres feminista (cri, cri, cri...), pero de derechas sí.

Dicho esto, me importa un bledo que Pablo Iglesias en particular sea un macho alfa. Me importa un bledo porque no lo creo un mesías, ni lo colmo de atributos, ni lo quiero santo. Un bledo, así lo digo, me importa Pablo Iglesias en particular. Así, me importa un bledo también su condición de alfa. Pero ¡ei! no me importa un bledo, cuidado, que todos a su alrededor medíatico y político lo sean. No me importa un bledo que no se cuestione la actitud alfa, y no me importa un bledo que los machos alfa, conscientes o no, ocupen todos los espacios y no dejen lugar a las aportaciones de aquellxs que no lo son, y que son absolutamente brillantes.

Venimos observando algunxs, desde hace ya muchos siglos, señores,  que más que un reductio ad unum, o un reductio ad Pablo*, hay un reductio ad Pater como práctica instaurada en todos los campos del ser social, difícilmente -auto-asumida y difícilmente -auto-criticada por nuestros compañeros de política. Ya vale con que Pablo Iglesias es un macho alfa. Por favor, ¿lo acabais de descubrir acaso? ¿es algo nuevo, esto, quizás? Es casi ofensivo. Llevamos las tías toda la vida protestando contra los machista-leninistas, contra el gorilismo asambleario, contra los machirulos infiltrados en los espacios feministas. Eoooo!!!!, ¿nos estáis escuchando o què?!, ¿es que sólo importa aquí, hoy, la credibilidad de un tal Pablo Iglesias??!

Sería la primera vez, acaso, que vemos a un macho alfa aupado por su entorno a un trono alfa? Sería la primera vez, acaso, que vemos a un tío equis convertido de repente en alfa por la gracia de otros machos alfa?, sería la primera vez acaso, atención!, que vemos a un tío equis to-tal-men-te- me-dio-cre alzado en alfa por un entorno alfa?

Ciertamente, lo de los alfa es versallesco. En la Corte de los movimientos sociales (y en todas partes!) muchachxs, los personajes, sean Pablo Iglesias o como se llamen, entran y salen, pero siempre hay un Rey que se mantiene.

Es el patriarcado, estúpidos.



*la agudeza no es mía